Afgelopen week & thuis

Omdat nog niet iedereen het weet, val ik maar gelijk met de deur in huis. Ik ben weer thuis in Nederland. Afgelopen week heb ik weer meerdere keren een gesprek gehad, waarin duidelijk werd dat we moesten kiezen of we zo door wilden gaan of niet. Uiteindelijk koos ik voor niet.
Het was te moeilijk om alleen te zijn met de kinderen. Doordat ze verwend zijn verwachten ze alles te krijgen. Doe je iets fout dan gaan ze huilen. Ze maken continu ruzie, ook omdat ze gewend zijn hun zin te krijgen. Ik kon ze amper corrigeren, helpen of troosten. Met hun gedrag, zou het al moeilijk zijn geweest om voor ze te zorgen als ze Nederlanders waren geweest. Het was voor de kinderen ook moeilijk, ze konden niet op me rekenen. Het was zo moeilijk om respect van ze te krijgen.

Ik heb gelukkig wel een leuke laatste paar dagen gehad. Ik ben om een heel andere reden weg gegaan, dan dat ik eerst wilde doen. De ouders en ik zijn de laatste dagen een stuk hechter geworden. We hebben veel gepraat, dit keer niet alleen over de kinderen. Ook over onze landen met gebruiken en gewoontes, familie en hobby’s.
De vader vertelde nog dat ie veel respect voor me had, 3 kinderen een taal die je niet kent en dat alleen. Hij zou het niet durven. Dat was wel fijn om te horen. Omdat ik eerst het gevoel had dat ze een soort van op me neer keken. Ze vertelde me dat het leuk zouden vinden als ik nog een keer terug kom, dus dat is goed!

In mijn laatste verslag vertelde ik over de twee andere au pairs uit Zwitserland, Malin en Beatrice. Hun heb ik afgelopen week een paar keer gezien, dat was erg gezellig. We zijn naar Aix en Provence geweest, mooie stad met veel jonge mensen. Zou daar graag nog een keer terug komen, ik heb alleen nog maar de bioscoop goed van binnen gezien ;-). Ook ben ik met hun een paar keer naar de Franse les in Brignoles geweest, Brittany een andere au pair uit Amerika ging ook mee.

Verder heb ik ook nog weer les in Saint Maximin zelf gehad. Maar dat was behoorlijk raar. Eerst moest ik aantonen dat ik het alfabet kon. Daarna moest ik de letters opschrijven, blokletters mochten niet. Vervolgens moest ik teksten cursief over schrijven. Uiteindelijk werd ik er gek van en weigerde ik te luisteren. Ik was er om frans te leren, schrijven kan ik al. Was weer erg moeilijk om haar duidelijk te maken dat ik dit niet wilde doen zo. Ik kon mijn gevoelens en frustratie al weer niet goed uiten. Vanaf toen ben ik begonnen om het in het Engels of zelfs Nederlands te zeggen (ook tegen de kinderen), zodat ik in ieder geval iets kon uiten. Ik had verwacht sneller de taal te kunnen leren, maar de manier van les geven viel dus tegen. Merk je weer dat het toch geen Nederland is waar alles eens structuur heeft. Brignoles was een stuk beter, maar dat was al te laat.

Helaas was het de laatste paar dagen niet heel mooi weer, en was ik een beetje ziek :-( Ik heb dus vooral dingen binnen gedaan.
Gelukkig was mijn laatste dag, vrijdag, perfect! De vader was voor een groot deel van de dag vrij, hij moest alleen naar 2 meetings. Dus hij vroeg of ik met hem mee wilde naar Marseille!
Super mooie stad, het is niet lang terug helemaal gerenoveerd en vernieuwd. We zijn naar de Basilique Notre Dame de la Garde geweest. Was echt super mooi. Ik heb nu een deel van zijn werk gezien, hij heeft wel een hogere functie dan ik dacht. En met veel meer geld. We gingen even naar de espresso winkel, omdat hij in zijn kantoor een apparaat wilt en niet steeds naar de keuken moet lopen. Daarna kochten we spontaan toch maar een Moederdag cadeau, even een armband.. 870 euro.. Dat zijn geen bedragen die ik gewend ben ;-)
Verder hebben we heerlijk geluncht bij de haven. Het was fijn even alleen met hem te eten zonder kinderen en gewoon in het Engels te kunnen praten.

In de avond kreeg ik nog tekeningen van de kinderen. Of ze het echt jammer vonden dat ik weg ging.. Ik denk door het gebrek aan communicatie niet zo. Alleen met de oudste was de band goed, maar dat komt ook door de leeftijd denk ik. Zij moest wel even huilen, aandoenlijk!

Vanochtend vroeg ben ik aangekomen in Eindhoven. En nu zit ik heerlijk op Texel! Over verschil in landschap gesproken.. Haha.
Het is heel raar om weer in het Nederlands te kunnen praten. Ik heb zelfs nu al een paar keer wat in het Engels gezegd. Net had ik even geslapen, werd wakker met Engels haha. Eerst dacht ik Nederlands en sprak ik Engels. Nu denk ik Engels en moet ik Nederlands praten. Had niet verwacht dat Engels praten al zo vertrouwd zou voelen na zo’n korte tijd. Ook merk ik dat er soms zelfs wat Franse woorden in me op komen! Heb ik toch nog wat geleerd haha.

Wat ik verder deze 3 maanden ga doen tot de studie weer begint. Ik heb nog geen idee! Ook wel even fijn.. Er is een kans dat ik toch weer weg ga. Naar “familie” in Argentinië. Of vrijwilligerswerk in Indonesië. De wereld ligt voor me open ;-) Ik moet alleen nog even bepalen of ik wel zin heb in die stap, zo kort na deze. Weer een land met andere taal, nieuwe mensen en andere gewoontes. Misschien ga ik wel op Texel werken, of toch in Alkmaar.

Ik ben in ieder geval erg blij met deze ervaring! Het is jammer dat ik mijn geplande tijd niet heb afgemaakt, maar veel geleerd heb ik zeker. Misschien nu nog wel meer, dan wanneer er alleen maar leuke momenten waren geweest. Ik zie het zeker niet als een mislukking, ik had deze stap ook niet kunnen maken. Ik kijk er met een goed gevoel op terug. En ben trots op mezelf, dit zou ik een jaar terug nooit gedurfd hebben! Dat neemt niemand meer van me af. Nu heb ik alleen maar weer meer tijd voor andere dingen ;-)

Mocht ik wel weer weg gaan.. Dan horen jullie het!
Misschien tot snel..?